Αρχιερατική Μίτρα 02101
Η Αρχιερατική Μίτρα 02101 είναι χειροποίητη . Το υλικό κατασκευής της είναι από χρυσό σιπ ύφασμα ,με τους τέσσερις Ευαγγελιστές αγιογραφημένους επάνω σε σμάλτο, πέτρες ζιργκόν και λευκές πέρλες.
=======================================================================
Η Αρχιερατική Μίτρα.
Ἔχει τὴν ἀρχή της στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Συμβολίζει τὸν ἀκάνθινο στέφανο, ἀλλὰ καὶ τὸ Βασιλικὸ ἀξίωμα τοῦ Κυρίου,δεδομένου ὅτι ὁ Ἀρχιερέας εἶναι ζῶσα εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ στὴν Ἐκκλησία Του. Ἡ χρήση της ἐπεκτάθηκε μετὰ τὸν 16ο αἰώνα.
Αρχιερατική Μίτρα 02101
======================================================================
Τα ιερατικα αμφια
Τα ιερατικά άμφια της αγίας Εκκλησίας μας είναι τα ενδύματα που χρησιμοποιούνται από τους κληρικούς κατά την θεία Λειτουργία και σε άλλες ακολουθίες και εκκλησιαστικές τελετές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ταυτόχρονα αποτελούν διακριτικά της εκκλησιαστικής ιεραρχίας και εξουσίας. Για κάθε έναν από τους τρεις βαθμούς της ιερωσύνης υπάρχει ένα συγκεκριμένο ενδυματολογικό σύνολο, που αντιστοιχεί στο βαθμό του επισκόπου, του πρεσβυτέρου και του διακόνου.
Στην Αγία Γραφή το ένδυμα δεν έχει μόνο την έννοια της εξωτερικής περιβολής, αλλά σχετίζεται και με την έννοια της εξωτερικής εκδήλωσης της οντολογικής δόξας της θείας και ανθρώπινης φύσεως. Ο στίχος του ψαλμωδού «ἐξομολόγησιν καί μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω, ἀναβαλλόμενος τό φῶς ὡς ἱμάτιον», δεν υποδηλώνει ότι ο Θεός περιβάλλεται από εξωτερικό ένδυμα φωτός, αλλά ότι η θεία φύση ακτινοβολεί και λάμπει όπως το φως. Ο άνθρωπος πλάσθηκε από το Θεό γυμνός, χωρίς εξωτερικό ένδυμα. Κατά τον Μέγα Βασίλειο, ο Θεός δεν έδωσε στον άνθρωπο εξωτερικά ενδύματα γιατί η κλήση του ανθρώπου ήταν να αξιοποιήσει την απαστράπτουσα στολή και το χάρισμα του «κατ’ εικόνα», έτσι ώστε η ανθρώπινη φύση του να ενδυθεί το θείο φως ως μόνιμο ένδυμά της. Η ελεύθερη επιλογή του όμως ήταν διαφορετική από την αρχική του κλήση. Γι’ αυτό ο Λόγος του Θεού, διά της θείας Ενσάρκωσής Του, με άπειρη συγκατάβαση και φιλανθρωπία ενδύθηκε ο ίδιος την στολή των δερμάτινων χιτώνων, μεταμορφώνοντας την γυμνή ανθρώπινη φύση με το κατά Χριστόν θεοΰφαντο ένδυμα. Ο ορθοδόξως βαπτισθείς άνθρωπος στο όνομα της Παναγίας Τριάδος μετενδύεται, αποβάλλει δηλαδή τoν «παλαιόν άνθρωπον» και τους δερμάτινους χιτώνες και «ἐνδύεται τόν καινόν ἄνθρωπον τόν κατά Θεόν κτισθέντα», έως ότου λάβει κατά την κοινή ανάσταση το οριστικό ένδυμα της ύπαρξής του, που δεν είναι άλλο από την εν Χριστώ πληρότητα και δόξα της φύσης του.